Ανθρωποφάγοι

Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε ένα ομοσπονδιακό κράτος που το έλεγαν Γιουγκοσλαβία. Σοσιαλιστές γαρ, διέφεραν οι πολίτες του και λόγω τις διαφορετικής κουλτούρας το κράτος τους έγινε η πιο ισχυρή σοσιαλιστική χώρα της Ευρώπης. Μια σφοδρή επίθεση έκανε χωράφι τη χώρα αυτή και όπως ο μανιακός δολοφόνος κομματιάζει το θύμα για να εξαφανίσει τα ίχνη, έτσι εν μέσω τεράστιας προπαγάνδας, το κράτος διαμελίστηκε. Μέσα από όλες τις εκδοχές για τα αίτια του πολέμου στην Γιουγκοσλαβία, υπάρχει μια αντικειμενική αλήθεια. Ξένες προς την χώρα αυτή δυνάμεις, εισέβαλαν και κατέστρεψαν το κράτος αυτό, αφού είχαν σπείρει πριν το σπόρο του πολέμου παντού. Με το δόγμα «πας μη ΝΑΤΟικός, βάρβαρος» σύσσωμα τα στρατεύματα των «δυτικών» έκαναν μια πρωτόγνωρα σφοδρή αεροπορική επίθεση μέχρι να «πείσουν» τους αντιπάλους πως έπρεπε να παραδοθούν. Φυσικά για τα θύματα και τις συνέπειες της επιχειρήσεις αυτής, ουδείς λόγος. Τώρα, 12 χρόνια μετά, με τρόπαιο τον Κάρατζητς, επιθυμεί η δύση να απλώσει την επιρροή της, μετατρέποντας τον πόνο κάποιων ανθρώπων σε φανατισμό. Το σύστημα είναι απλό και λειτουργεί εδώ και χρόνια. Προπαγάνδα, δολιοφθορά, πραξικόπημα ή προβοκάτσια και μετά απελευθέρωση δια της στρατιωτικής επέμβασης. Από το 1945 μέχρι σήμερα η πιο πετυχημένη συνταγή. Δε χάρηκα για την σύλληψη του Κάρατζητς. Θα χαρώ όταν θα αποδοθεί δικαιοσύνη με ίσους όρους για όλους. Κίνα 1945, Κορέα 1950, Γουατεμάλα 1954, Ινδονησία 1958, Κούβα 1959, Κονγκό 1964, Περού 1965, Λάος 1964 – 73, Βιετνάμ 1961 – 73, Καμπότζη 1970, Λίβανο 1983, Ελ Σαλβαδόρ 1980, Νικαράγουα 1980, Λιβύη 1986, Ιράν 1987, Παναμάς 1989, Ιράκ 1991, Σομαλία 1993, Σουδάν 1998, Αφγανιστάν 1998, Γιουγκοσλαβία 1999 κτλ. κτλ. κτλ. Όταν μιλάμε για κατάργηση συνόρων, παγκόσμια ειρήνη, αφοπλισμό και σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων, δεν εννοούμε φαντάζομαι υπό αμερικανική σημαία. Εάν λοιπόν πάρουμε θέση υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τότε οι Αμερικανοί πρόεδροι, οι υπουργοί και οι στρατηγοί τούς, δεν είναι εγκληματίες πολέμου, είναι ανθρωποφάγοι. Έχουν βέβαια και συμμάχους που δεν εξαιρούνται καθόλου, αλλά για να κατονομαστούν θα πρέπει να γραφτεί ολόκληρη η σύγχρονη ιστορία. Πριν λοιπόν οι «ανθρωπιστές» γιορτάσουν τη σύλληψη του Κάρατζητς ας αναλογιστούν ποιοι διαφεύγουν τη σύλληψη και ποιών το παιχνίδι παίζουν.