Μαύρα Χριστούγεννα

Παγκόσμια απογοήτευση ήταν τα φετινά Χριστούγεννα. Ο «λαός του Θεού» φρόντισε να σπείρει το θάνατο, οι εξεγέρσεις και οι διαδηλώσεις ξαναφούντωσαν… ο πόλεμος έκανε ποδαρικό στο 2009. Δε θα γράψω πόσοι Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, δε θα γράψω πόσο λυπούνται οι ηγέτες, δε θα γράψω για τις διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο για το σταμάτημα της σφαγής. Θα γράψω για την ύβρη που έγινε αξία. Θα γράψω για την ευκολία που έχουν οι κυβερνοχασάπηδες να αφανίζουν μαζικά πλέων ανθρώπους χωρίς δισταγμό. Θα γράψω για τους «μέντορες» του καπιταλιστικού συστήματος, που χρησιμοποιούν δύο μέτρα και δύο σταθμά, μετρώντας αλλιώς τη βία τη δική τους και αλλιώς τη βία των «ξένων». Δεν είναι μαζική δολοφονία αυτό που γίνεται τώρα στη Γάζα; Δεν έχει όλα τα χαρακτηριστικά της γενοκτονίας η επέμβαση του Ισραήλ; Κυνηγώντας τους 20.000 περίπου ένοπλους, με σαφή στόχο την εξόντωση και όχι την εξουδετέρωση τους, το Ισραήλ επιχειρεί να αφανίσει 1,5 εκατομμύριο κατοίκους της Γάζας. Γιατί δεν σπεύδουμε να υπερασπιστούμε τα δικαιώματα των ανθρώπων που δολοφονούνται με στρατιωτική δύναμη όπως έγινε στο Κόσσοβο και στο Ιράκ; Γιατί εθελοτυφλούμε; Πόσο ακόμα αυτό το άθλιο λόμπι των εμπόρων του πολέμου θα σκοτώνει αθώους όπου και όποτε θελήσει; Μπορεί να μη χτυπάει τώρα την πόρτα μας ο φόνος, αλλά η απάθειά μας όταν χτυπάει τη διπλανή, τον φέρνει πιο κοντά και στη δική μας.