Δευτέρα 2 Ιουνίου 2008

Ζητείται ελπίς

Συστάσεις, εκλύσεις και προτροπές προς… την αγορά κάνει η κυβέρνηση με στόχο να παγώσει τις τιμές που αυξάνουν αντιστρόφως ανάλογα με τους μισθούς. Ζητά από τους ιδιώτες να δείξουν, αυτό που αδυνατεί η ίδια η κυβέρνηση να δείξει, την κοινωνική τους ευαισθησία!!! Ένα πυροτέχνημα για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, μήπως και αποφύγει η κυβέρνηση την μομφή της ανικανότητας και της απραξίας. Μια κυβέρνηση που ασκεί πολιτική με αφίσες και διαφημιστικές καμπάνιες, με συνεντεύξεις τύπου και γενικά όλους τους τρόπους που δεν περιέχουν το διάλογο και την ανάληψη της πολιτικής ευθύνης σε όποιον του αναλογεί. Παλιά κόλπα όπως η χειραγώγηση των κρατικών μέσων ενημέρωσης, που αρχίζουν να ξεφεύγουν από τα όρια, με την τόνωση του εθνικισμού, του ρατσισμού (κοινωνικού και εθνικού), στρατεύονται μήπως και επιτευχθεί η διαμόρφωση της εικόνας ενός μη διαλυμένου κράτους. Μπροστά στην αδυναμία ικανοποίησης των αιτημάτων, βγαίνουν και τα ΜΑΤ στους δρόμους. Η φωνή των διαδηλωτών αγνοείται. Το επίπεδο σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής έχει τελματώσει και οι πολίτες απελπισμένοι δανείζονται συνεχώς για να τα βγάλουν πέρα. Ψάχνουν απελπισμένα να καταλάβουν που τους οδηγεί αυτή η συντηρητική κυβέρνηση που σίγουρα αλλιώς τους τα είπε προεκλογικά. Ενέργειες όπως αυτές της εισβολής σε super market και η άτυπη κρατική παρέμβαση στην ελεύθερη αγορά, είναι κακοί οιωνοί που προμηνούν οικονομικό κράχ. Καθυστερημένη ανάπτυξη και κακώς εννοούμενη πρόοδος σε συνδυασμό με την νωθρότητα στην ελληνική ιδιοσυγκρασία έφτιαξαν το εκρηκτικό κοκτέιλ που ανατίναξε την ελληνική οικονομία. Η απλή αρχή του «ότι σπείρεις θα θερίσεις» απέδειξε την ορθότητά της, με μια Ελλάδα που πάλι έμεινε πίσω, πάλι έπεσε θύμα σκανδάλων, πάλι «γελάστηκε» αφού πίστεψε στην αλλαγή της Νέας Δημοκρατίας. Και τώρα τι; Πίσω στο γνώριμο ΠΑΣΟΚ; Κι άλλη πίστωση χρόνου στη Νέα Δημοκρατία; Ποιος μπορεί να είναι ο νοικοκύρης που θα ελέγχει την νομιμότητα και την εύρυθμη λειτουργία των μισθολογίων; Πώς θα υπάρχει ροή χρήματος στην αγορά αφού αντί του αγοραστικού κοινού το χρήμα πάει σε "μαύρες τρύπες"; Πώς θα τολμήσει να ρίξει τα χρήματά του ο μικρός και μέσος επιχειρηματίας στην αγορά μιας χώρας που λειτουργεί υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες;

Δεν υπάρχουν σχόλια: