Ευρωαπορία

Πολλές φορές δεν καταλαβαίνω πώς δικαιολογείται η αντίφαση της πολιτικής πρότασης με την κοινή λογική. Έγινε τόση φασαρία από όλους τους πολιτικούς τις Ευρώπης για να βληθεί η φτώχεια και η ακρίβεια. Τώρα μαθαίνουμε από τις εφημερίδες ότι οι ίδιοι πολιτικοί συμφωνούν να μπορεί ο εργοδότης να «σπάει» το 45ωρο. Περισσότερες πληροφορίες για αυτό στο: Υπέρβαση του χρόνου εργασίας πέραν του 48ώρου στην Ε.Ε.

Ποιος όμως μπορεί να μου εξηγήσει την αντίφαση που δεν μπορώ να καταλάβω;

Από όσο ξέρω όταν δεν υπάρχει ροή χρημάτων σε μια οικονομία τότε υπάρχει κρίση. Φυσικά δεν υπάρχει ροή χρημάτων όταν το αγοραστικό κοινό δεν καταναλώνει. Το αγοραστικό κοινό δεν μπορεί να καταναλώσει όταν δεν έχει έσοδα. Το αγοραστικό κοινό δεν έχει έσοδα όταν είναι άνεργο. Η ανεργία ανεβαίνει όταν αυξάνεται ο χρόνος εργασίας και καλύπτονται οι ανάγκες τις παραγωγής από το υπάρχων προσωπικό. Πώς λοιπόν από τη μία κόπτονται οι πολιτικοί για την φτώχεια και από την άλλη κόβουν μεροκάματα από τους εργαζομένους;