Είναι πολύ βαρύ το κλίμα για τους εργάτες, αγρότες, μικροαστούς και ηλικιωμένους.
Δεν τους υπολογίζει κανείς.
Οι εργάτες είτε απολύονται με συνοπτικές διαδικασίες, είτε εργάζονται απλήρωτοι.
Οι αγρότες καταστρέφουν μόνοι τους την παραγωγή τους, γιατί δεν αξίζει όπως λένε τίποτα.
Οι μικρομεσαίοι χρεοκοπούν, μιας και η αγοραστική ικανότητα έχει μειωθεί δραματικά.
Οι ηλικιωμένοι έρχονται σε απόγνωση αφού τα λίγα χρήματα που γλίτωσαν από τις φαρμακοβιομηχανίες είναι ελάχιστα για να βιοποριστούν.
Οι πολιτικοί, ανίκανοι και ανήθικοι όπως πάντα, εκμεταλλεύονται τον όλεθρο των ανθρώπων αυτών, προκειμένου να εξασφαλίσουν την εξέχουσα θέση τους.
Μια παλιά παροιμία λέει ότι το αγώι ξυπνάει τον αγωγιάτη.
Αυτό πάει να πει στην προκείμενη περίπτωση πως οι κυβερνώντες δε θα δραστηριοποιηθούν από μόνοι τους. Ο κυρίαρχος λαός είναι αυτός που πρέπει να πιέσει. Τώρα βέβαια μπαίνει και ένα άλλο θέμα. Οι σφοδρές εώς τώρα αντιδράσεις δέν απέφεραν αποτελέσματα. Δεν άκουσε κανείς τα αιτήματα. Απεναντίας κώφευαν στις κραυγές των πολλών και συγκλονίζονταν από τους ψιθύρους των λίγων.
Ο νέος, κατά τα φαινόμενα, ρόλος του κράτους είναι η πώληση της νομιμότητας. Όποιος πληρώνει είναι νόμιμος, όποιος όχι… είναι περιθώριο. Έτσι η μόνη λύση είναι η αποχή των πολιτών από τις πληρωμές. Πώς μπορεί να πληρώσει ο εργαζόμενος που δεν αμείβεται απο τον εργοδότη του ενω εργάζεται, τις πάγιες εισφορές στο κράτος. Δε μπορεί. Έτσι μέχρι να λυθεί το πρόβλημά του ας δηλώσει αδυναμία. «ουκ αν λάβεις εκ του μη έχοντος».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου