Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μέσα ενημέρωσης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Μέσα ενημέρωσης. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Το θηρίο δείχνει το πραγματικό του πρόσωπο.

Έχει γίνει ξανά αναφορά στην προκλητικά φιλοκυβερνητική στάση της κρατικής τηλεόρασης. Νέα πρόκληση αποτελεί η λήξη της συνεργασίας του Στέλιου Κούλογλου και της ΕΡΤ. Όπως ο ίδιος λέει δεν άρεσαν στον κ. Παναγόπουλο οι εκπομπές του δημοσιογράφου και ενόψει του νέου ντοκιμαντέρ «η γενιά των 700 ευρώ», κόπηκαν. Δε ξέρω εάν οι εκπομπές κόπηκαν για να αποφευχθεί η προβολή του συγκεκριμένου ντοκιμαντέρ. Ξέρω όμως ότι ένα αντικειμενικό ρεπορτάζ είχε το κανάλι, με θέματα που απασχολούν τον κόσμο και το έκοψε ο κ. Παναγόπουλος. Προσωπικά και εμένα δε μου άρεσαν τα ντοκιμαντέρ του Κούλογλου. Δε μου άρεσαν αυτά που έβλεπα. Δε μου άρεσε η ιστορία για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα για παράδειγμα. Δε μου άρεσε να βλέπω την κατάντια που κρύβει η τηλεόραση πίσω από την Eurovision και τις διαφημίσεις. Με στενοχωρούσαν και με έβαζαν να σκεφτώ. Ο νέος ρόλος της τηλεόρασης όμως είναι να αποβλακώνει όχι να ενημερώνει. Έτσι δικαίως έκοψαν τον Κούλογλου γιατί μας ζάλιζε και μας στενοχωρούσε. Άσε που έκανε και ζημιά στην αγορά. Ποιος θα τα φάει ρε Στέλιο τώρα όλα τα σάπια κρέατα; Τι θα κάνουν οι πολυεθνικές και οι αλυσίδες fast food; Με την κοινωνική ευαισθησία που τη διακρίνει λοιπόν η ΕΡΤ πήρε τη σωστή απόφαση. Ζήτω τα φερέφωνα της εξουσίας. Ζήτω η αποβλάκωση των τηλεθεατών. Ζήτω τα κορόιδα που πληρώνουν για να βλέπουν τηλεοπτικά σκουπίδια. Προτείνω τις ώρες που προβάλλονταν οι εκπομπές του Κούλογλου να βάλουν τσόντες. Γαλλικές όμως για να διατηρηθεί το κουλτουριάρικο ύφος.

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Κρατική ή κυβερνητική ΕΡΤ;

Όλοι οι Έλληνες πολίτες πληρώνουμε το κρατικό κανάλι, που σε σχέση με άλλα ιδιωτικά «κρατάει» ακόμα ένα επίπεδο στις παραγωγές και τις εκπομπές του. Ειδικά το κρατικό ραδιόφωνο απέχει, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πολύ από τη σαβούρα των FM. Είναι όμως κάποια πράγματα, όπως το δελτίο ειδήσεων για παράδειγμα, που όπως πάντα έτσι και τώρα, διατηρεί μια στάση άκρως φιλοκυβερνητική. Δε μπορώ να κατηγορήσω ούτε τους δημοσιογράφους ούτε τους διευθυντές. Μπορεί να γράφει ένας συντάκτης από το ΒΗΜΑ ένα κείμενο και να μέμφεται το Λαμπράκη; Μόνο άμα θέλει να απολυθεί. Σε αυτή τη λογική εργάζονται και οι άνθρωποι στο κρατικό κανάλι. Ενημέρωση όμως ο πολίτης από πού θα λάβει; Τα ιδιωτικά κανάλια εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ιδιοκτητών, τα κρατικά την κυβέρνηση, την αλήθεια όμως ποιος; Σε καμία περίπτωση δε λέω ότι τα δελτία κανενός καναλιού είναι αναληθή. Τονίζοντας κανείς όμως ένα θέμα παρουσιάζοντας το συχνά ή «παίζοντας» το περισσότερη ώρα, δε λέει ψέματα. Μεροληπτεί όμως. Για παράδειγμα: το Σάββατο 6 Απριλίου το κεντρικό δελτίο ειδήσεων του κρατικού καναλιού, παρουσίασε το Σκοπιανό και το ντόπινγκ της εθνικής ομάδας της άρσης βαρών από 20 λεπτά το καθένα. Το θέμα της αύξησης της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων όμως «έπαιξε» 5 λεπτά. Ίσως θα έπρεπε να ανεξαρτητοποιηθεί και η Δημοσιογραφία όπως η Δικαιοσύνη. Να μπορεί ο δημοσιογράφος να κάνει τη δουλειά του σωστά και η ροή του δελτίου να γίνεται με βάση τη σπουδαιότητα της είδησης χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Εντάξει, είναι εντελώς ρομαντική άποψη που δεν έχει την παραμικρή σχέση με την πραγματικότητα. Πώς όμως μπορεί ένα λειτούργημα να παραμείνει λειτούργημα; Η αντικειμενική παρουσίαση των δελτίων ειδήσεων είναι υποχρέωση του κρατικού καναλιού. Πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να τηρηθεί στο ακέραιο αυτή η υποχρέωση. Ένα άλλο θέμα είναι και το τιμολόγιο. Αν μια εταιρία εκδώσει παραστατικό με στοιχεία άλλης, έχει διαπράξει αδίκημα. Γιατί λοιπόν πληρώνω την ΕΡΤ μέσω τιμολογίου της ΔΕΗ; Εγώ θέλω να επιλέγω ποιόν θα πληρώνω όταν δεν έχω χρήματα. Θέλω να πληρώσω τη ΔΕΗ για να έχω ρεύμα αλλά δε μου φτάνουν τα χρήματα και δε πληρώνω την ΕΡΤ. Ας μου την «κόψουν». Υπάρχουν και άλλα «βαρίδια» στο τιμολόγιο της ΔΕΗ αλλά τώρα μιλάμε για την ΕΡΤ. Είναι πραγματικά άδικο ένας λαός ολόκληρος να πληρώνει και να εμπιστεύεται το κρατικό κανάλι και αυτό εις αντάλλαγμα να συμμετέχει (λίγο ή πολύ) στη χειραγώγησή του.