Εμένα μου αρέσει πιο πολύ από όλους ο Γιωργάκης. Είναι μετριοπαθής, με το ύφος του το προβληματισμένο, δεν έχει τα ξεσπάσματα του Κωστάκη που απέδειξε την φασιστική του καταγωγή. (Ο «απριλιανός» δε με πείθει οπότε τον αγνοώ επιδεικτικά). Τώρα με την ανανεωμένη αριστερά υπάρχει θέμα. Πες ότι είμαι και εγώ διατεθειμένος να κάνω την υπέρβαση και να ψηφίσω αριστερά. Ποιόν; Τον Αλέξη, τον Αλέκο ή την Αλέκα; Υπάρχει πρόβλημα στην επιλογή γιατί οι λόγοι που με οδηγούν σαν ψηφοφόρο είναι συναισθηματικοί. Να μείνω απαθής μπροστά στη συντριβή του Γιώργου μπροστά στη θέα της κατάρρευσης του καπιταλισμού; Να μείνω ασυγκίνητος μπροστά στη θέρμη και το δυναμισμό του Αλέξη; Να μη προβληματιστώ από τις συνεχόμενες παρεμβάσεις του Αλέκου; Να προδώσω την παραδοσιακή αριστερά, μια και έφτασα ως εδώ (Αλέκα); Ο Κωστάκης με τσάντισε γιατί το έπαιξε τσαμπουκάς οπότε δε τον ψηφίζω.
Χωρίς πλάκα τώρα είναι τραγική η κατάσταση. Έχει οχυρωθεί η κάθε παράταξη πίσω από ένα ξύλινο λόγο γεμάτο συνθήματα και επαναλήψεις. Βαρέθηκα να ακούω διαπιστώσεις που κάνουν όλοι, δια στόματος πολιτικών που προσπαθούν να αποδείξουν ότι «ακούν» τη φωνή του λαού. Μεγάλες κουβέντες, υποσχέσεις, αφορισμοί από την αντιπολίτευση, πανικός, υστερία και απόγνωση στην κυβέρνηση. Δηλαδή ο πολίτης είναι πάλι σε αδιέξοδο. Από τη μία η αναποτελεσματική κυβέρνηση και από την άλλη μία αντιπολίτευση που λαϊκίζει. Άντε είναι κανένας καλός για την κυβέρνηση, κανένας καλός!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου