Ο φόβος φυλάει τα έρμα

Ένα αδίστακτο σχέδιο εκφοβισμού και υποδούλωσης των πολιτών είναι το πραγματικό σχέδιο που εξυφαίνεται από τους ισχυρούς άνδρες αυτό τον καιρό. Κρίση. Γενικευμένη κρίση. Όχι για όλους φυσικά. Μπορούν πάντα κάποιοι να «πατάνε» πάνω σε άλλους, μπορεί πάντα ένα κλειστό κύκλωμα να διατηρεί την τεράστια οικονομική διαφορά του από τα λαϊκά στρώματα, από τους απλούς ανθρώπους.

Φοβάμαι πως ήταν εγκληματικό που το μάθημα της κοινωνιολογίας έμεινε εκτός των μαθημάτων του λυκείου. Με μια μονομερή τεχνοκρατική κατεύθυνση στην εκπαίδευση, προχωράμε ακόμη πιο γρήγορα προς ένα παγκόσμιο απολυταρχικό μοντέλο, που η κοινωνική διαστρωμάτωση θα ξεχωρίζει τα αφεντικά, τα σώματα καταστολής και τους εργαζομένους. Οδηγούμαστε σε μια δουλική κοινωνία που στόχο θα έχει την εξασφάλιση αγαθών σε μια ανώτερη ομάδα ολίγων εξουσιαστών.

Οι αλλαγές αυτές μόλις άρχισαν. Έπεται συνέχεια που, μακάρι να βγώ ψεύτης, θα είναι εφιαλτική. Προκειμένου να αποφευχθεί μια βίαιη μαζική αντίδραση των πολιτών, θα ξεσπάσουν νέες εστίες πολέμου. Το «φάντασμα» της τρομοκρατίας θα παραφυλάει παντού. Στόχος είναι ο απλός πολίτης από το φόβο για τη ζωή του και τη ζωή της οικογένειας του, να υποταχθεί άνευ όρων και να εκχωρήσει κάθε δικαίωμα σε ένα σύστημα που θα τον προστατεύει εις αντάλλαγμα της εργασίας του.

Πόσο μετέχουμε σε αυτό το σχέδιο όμως εμείς οι ίδιοι; Μήπως έχουμε γίνει και εμείς σύγχρονοι μονομάχοι που σκοτώνουμε για να ζήσουμε; Μήπως έχουμε σιγήσει με την προσδοκία της επιείκειας των αφεντικών, όταν θα χειροτερέψουν τα πράματα; Μήπως εξαγοράζουμε τη λήθη, παραιτούμενοι κάθε αξίωσης έναντι της εξουσίας