Υπερέλληνες

 Μια παλιά παροιμία λέει πως στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται. Το θρυλικό τετράποδο συμβολίζει τον δόλιο καιροσκόπο, που στηρίζει την ύπαρξή του στη σύγχυση, καθώς τον διευκολύνει να δράσει “απαρατήρητος”.

 Έτσι ακριβώς εμφανίστηκαν μέσα στην κρίση κάποια αρπακτικά, εκμεταλλευόμενα την απόγνωση του κόσμου. Αυτό δεν είναι βέβαια κάτι το καινούριο. Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις ακόμα και στο πρόσφατο παρελθόν που για πολύ ή για λίγο καιρό, κάποιοι πλούτισαν όχι χάρη στις αρετές τους, αλλά στα θύματά τους. Χωρίς ίχνος ανθρωπιάς, αλληλεγγύης, αντικοινωνικοί μισάνθρωποι, δε δίστασαν να καταστρέψουν οικογένειες προκειμένου να πλουτίσουν. Αντί για προδότες, ληστές και εγκληματίες, κάποιοι μάλιστα χαρακτηρίστηκαν και ηγέτες ή αλλιώς Μεγάλοι Έλληνες.
Ανάλογα με το μέγεθος της κρίσης (πόλεμος, χούντα, οικονομική κρίση) κυμαίνονταν και το μέγεθος του “ηγέτη- σωτήρα”. Δυστυχώς σε τέτοιες καταστάσεις υπερισχύει η ισχύς αντί του δικαίου. Δεν κατάφεραν από τον πάτο της θάλασσας ή από τους τάφους, να μαρτυρήσουν τα θύματα τον θύτη.

Σήμερα, που είναι εύκολο πλέον να έχεις δημόσιο (ιδιωτικού δικαίου) λόγο, εμφανίζονται μικροαπατεώνες που προσπαθούν να εξαπατήσουν τους αφελείς. Εντάξει, σιγά το πράμα θα πει κανείς, στην “Έλλάδα ζούμε”. Η διαφορά είναι ότι μέχρι τώρα οι απατεώνες λειτουργούσαν προσεκτικά, με μια μέθοδο πειστική. Ο Κοσκωτάς για παράδειγμα ήταν επιστημονικού επιπέδου απατεώνας κι ας μη χαρακτηρίστηκε Μεγάλος (του έφαγε τη δόξα η διαπλοκή του φουκαρά)! Έχουμε εθιστεί στην απάτη εθνικώς!

Διαβάζω κάτι απίθανους στο web, που γίνονται οπαδοί απατεώνων. Υπάρχουν τόσο τρομακτικά εύπιστοι άνθρωποι, που άκριτα δέχονται ακόμα και τις πιο γελοίες δηλώσεις, σαν αποδείξεις. Παλιότερα θυμάμαι έλεγαν “το είπε και η τηλεόραση”! Τώρα λένε “το ανακάλυψα στο διαδίκτυο”! Η αναζήτηση στο google ή στο youtube όμως δεν αποτελεί έρευνα. Είναι σαν να μιλάς στο καφενείο. Λέει ο καθένας ότι προλάβει. Η διασταύρωση, η συλλογή στοιχείων είναι βαρετές. Είναι πιο γρήγορο και πιο εντυπωσιακό να λες πολλά, κι ας είναι και κοτσάνες, παρά λίγα αλλά με γνώση λόγου.

Μέσα σε αυτή την κατηγορία “ερευνητών” προέκυψαν και οι Υπερέλληνες. Αυτοί που καταπίνουν αμάσητο το κάθε παραμύθι και το διαδίδουν στη συνέχεια, μη στερηθεί κανείς την γνώση! Το θέμα ξανά είναι ιερό: η πατρίς. Έφτασα να ακούω τη λέξη πατρίδα, έθνος, Ελλάδα και να ντρέπομαι. Ακριβώς γιατί κάτι τέτοιοι λένε ότι ανοησία μπορούν και έπειτα για να αποκτήσει ο λόγος τους κύρος, την εμπλέκουν με την ιστορία ή τη γλώσσα, ξεφτιλίζοντας έτσι κάθε τι που έχει διασωθεί από τον Ελληνικό πολιτισμό. Το να πείθει μια μεγαλόστομη βλακεία μόνο επειδή διατυπώνεται στα ελληνικά ή επειδή φαινομενικά υποστηρίζει την Ελλάδα, κάνει τον πεπεισμένο μεγαλύτερο βλάκα, όχι μεγαλύτερο Έλληνα. Μπορεί κανείς όμως ακόμα και στα αρχαία ελληνικά να πει τη μεγαλύτερη βλακεία του κόσμου, για φαντάσου!

Η αρετή όμως, όποιο έρεισμα κι αν έχει παραμένει ο δρόμος προς το καλύτερο και όχι ο μανδύας που κρύβει την ιδιοτέλεια! Αρκετά με τους υπερέλληνες, τους καλύτερους, τους μεταφυσικούς... Αρκούν οι απλοί καλοί άνθρωποι που με μεράκι και περηφάνια κάνουν ότι μπορούν για να κάνουν καλό στον κόσμο, μέρος του οποίου είναι και αυτοί. Ούτε πάνω ούτε κάτω, στα ίσια.

Ωραία, αλλά τα αυτονόητα να τελειώνουν!

Κανείς δε λέει οτι η καταδίκη Τσοχατζόπουλου και της Χρυσής Αυγής δε αποδίδουν μέρος τουλάχιστον δικαιοσύνης στην ελληνική κοινωνία. Ωραία. Αλλά έχουμε και άλλα θέματα. Τι θα γίνει με την επέλαση των φοροεισπρακτικών μέτρων. Δεν έχουν τελειωμό. Τι θα γίνει με τις αδέξιες και αδιέξοδες πολιτικές; Επιμένουμε ακόμα σε αποτυχημένα πολιτικά σχήματα. Ίσως ανακαλύψουν οι ηγέτες αυτού του τόπου κάποτε, τα αυτονόητα. Και τότε τι; Θα μας τα παρουσιάσουν όλα ένα ένα σαν νίκες; Αν έκαναν επτά χρόνια να καταλάβουν ότι ο υπουργός κατάκλεβε το δημόσιο ταμείο, πόσο καιρό θα χρειαστούν να καταλάβουν ότι ο συνεχής εξωτερικός δανεισμός αποτελεί σίγουρη πρακτική ύφεσης; Είμαστε πια μια χώρα που είναι πολύ πίσω από την εποχή της, εξαιτίας των σύγχρονων Μαυρομιχάληδων! Πότε θα παραδεχτούμε ότι μια αρχή βασισμένη σε απάτες (ένταξη στην ΟΝΕ) είναι μια λανθασμένη επιλογή; Όλος ο πλανήτης γελάει με την πορεία της Ελλάδας που έχει γίνει offshore των δανειστών. Πληρώνουμε ακριβά τους φανατισμένους, διεφθαρμένους και αμόρφωτους ψηφοφόρους που ανταλλάζουν με ένα ρουσφέτι το μέλλον των νέων ανθρώπων. Είναι αυτονόητο ότι το έλλειμμα δεν μειώνεται με αύξηση του χρέους!

Υ.Γ. κ. Αρβελέρ έχουμε Οκτώβριο και έχουμε ακόμα κράτος, τι έχει συμβεί;

Ακόμα μία συντεχνιακή ανάλυση

Περιοδικό Έψιλον, 18.08.13. Εξασέλιδο θέμα που αφορά το κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας. Γράφουν υψηλόβαθμα στελέχοι της ΔΕΗ που αν καταλαβαίνω καλά από την ελλειπή περιγραφή της πλήρους ιδιότητός τους, ο ένας είναι και καθηγητής πανεπιστημίου Πατρών μεταλλουργός και πρόεδρος Ελληνικού Κέντρου Έρευνας Μετάλλων, ενώ ο άλλος είναι και διευθύνων σύμβουλος ΤΡΑΜ Α.Ε. Και πρόεδρος της επιτροπής ενέργειας του ευρωπαϊκού κέντρου επιχειρήσεων.

Για να μη φλυαρώ άλλο όμως οι κύριοι αυτοί αστόχησαν στον τίτλο του θέματος και κρίνοντας από τους τίτλους τους, προφανώς εσκεμμένα. Ο τίτλος θα έπρεπε να είναι “οι συμφέρουσες λύσεις στα προβλήματα συνεργασίας των βιομηχανιών και της ΔΕΗ”. Υπό αυτόν τον τίτλο δεν έχω κανένα πρόβλημα με το θέμα, αν και σε πολιτικό επίπεδο διαφωνώ κάθετα. Δέχομαι όμως την γνώμη των δυο αυτών πλευρών. Υπό τον παραπλανητικό τίτλο όμως που χρησιμοποιήθηκε” ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ (Ψέματα κι αλήθειες) έχω να πω ένα: Ντροπή σας! Από τον πρόλογο κιόλας της δεύτερης σελίδας, αρχίζουν άθλιοι υπαινιγμοί χωρίς εξήγηση περί συμφερόντων και σκανδάλων, κατά των υποστηρικτών την “πράσινης” ενέργειας. Στην τρίτη παράγραφο ήδη, σε μια γενικόλογη αοριστολογία, περιγράφει ένα καθεστώς αθέμιτου ανταγωνισμού, ένα καρτέλ, που δρα εκ προοιμίου υπέρ της διατήρησης υψηλότερων τιμών πώλησης, de facto! Έπειτα, χωρίς να μπαίνει στον κόπο να μας εξηγήσει, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το 1Mwh κοστίζει 392 ευρώ όταν προέρχεται από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, ενώ με την καύση λιγνίτη κάτω από 40 ευρώ! Και στο τέλος εξίσου πρόχειρα μας πληροφορεί ότι στο εξωτερικό καταφέρνουν οι βιομήχανοι καλύτερες τιμές στην αγορά ενέργειας από ότι στην Ελλάδα. Σε ποια χώρα δε μας το λέει. Όσο για την περιβαλλοντική προσέγγιση του θέματος η κατάσταση είναι γελοία. Μας λέει ότι το 2009 οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα ήταν μόλις το 3,2% της Ευρωπαϊκής Ένωσης και σε παγκόσμιο επίπεδο κάτω από 0,5% τη στιγμή που όλη η Ινδία έχει 6%. Αν σκεφτεί κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό στην καύση συμβαίνει στην Πτολεμαΐδα, καταλαβαίνει για τι συσσώρευση μιλάμε. 13η πιο μολυσμένη περιοχή στον κόσμο!

Ούτε λόγος για τις ανεπανόρθωτες συνέπειες της εξόρυξης, της καύσης του λιγνίτη και της απόθεσης της στάχτης έπειτα ,ούτε λόγος για τα πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή ένωση, ούτε λόγος για τη συνολική δαπάνη των θερμοηλεκτρικών εργοστασίων ούτε λόγος για την συμμετοχή των αυτόνομων παραγωγών και όχι εμπόρων ρεύματος, ούτε λόγος για τα μακροπρόθεσμα οφέλη της επένδυσης σε ΑΠΕ. Μια κοντόφθαλμη συντεχνιακή ανάλυση σε βάρος όλων των μελλοντικών γενεών.

Mafia

Τι είναι η μαφία; Μαφία είναι μια εγκληματική οργάνωση.

Μια ομάδα εγκληματιών που βίαια επιβάλλεται σε όποιους επιλέγουν σαν θύματα.

Αυτό είναι και το προφίλ της Χρυσής Αυγής. Μια εγκληματική οργάνωση. Κι άλλα στελέχοι κομμάτων έχουν σχετιστεί κατά καιρούς με δολοφονίες. Εδώ όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά. Εδώ μιλάμε για φανατισμένους αμόρφωτους ανθρώπους που είναι ανίκανοι να ενταχτούν στην κοινωνία και γεμάτοι μίσος δε διστάζουν να σκοτώσουν όταν ξεμένουν από επιχειρήματα. Αυτούς τους πολίτες παράγουμε, αυτή την κουλτούρα προάγουμε. Απελπισμένους ανθρώπους με ένα κράτος που τους διώκει, αφοπλισμένοι από γνώσεις και ιδανικά. Όσο λοιπόν οι πολίτες θα βάλλονται, τόσο το έγκλημα θα ανθεί.

Ακατανόητη στάση.

Αυτή η νέα εφημερίδα, η εφημερίδα των Συντακτών, με έχει προβληματίσει έως σοκάρει κάποιες φορές. Στο φύλλο της 31ης Αυγούστου, και στο άρθρο του Κώστα Μπαϊρακτάρη, στο ένθετο ευ+υγεία, μας λέει ο αναπληρωτής καθηγητής, αναφερόμενος στο φαινόμενο της ενδοσχολικής βίας:“Πρόκειται για μια ιδεολογική- πολιτική κατασκευή...” ! Εκτιμά πως το φαινόμενο είναι κατασκευασμένο από τροϊκανούς με στόχο όχι μόνο να εισβάλλουν στο σχολείο εκτοπίζοντας τον παιδαγωγό, αλλά να μετατρέψουν τον τελευταίο σε “ανιχνευτή προβληματικών συμπεριφορών”.
Αυτό που δε μας λέει ο κ. Μπαϊρακτάρης είναι αν εκτιμά ότι υπάρχει ζήτημα ενδοσχολικής βίας ή όχι. Εφόσον υπάρχει, δε μας λέει αν πράγματι τα αίτια αφορούν την ψυχιατρική (ενδοσχολική βία υπήρχε πολύ πριν τη γιγάντωση της οικονομικής κρίσης). Επίσης δε μας λέει, εάν αντιμετωπίζεται το θέμα, όντας ειδήμων και πώς. Όσο για την κοινωνικοπολιτική διάσταση του άρθρου, το άρθρο είναι προσβλητικό για την αξιοπρέπεια των λαϊκών στρωμάτων, καθώς σαφώς υπονοεί ότι η ενδοσχολική βια προέρχεται από αυτά. Ένα κείμενο ασαφές, που παραπαίει ανάμεσα στην επιστήμη και τον στρατευμένο ξύλινο πολιτικάντικο λόγο, μέσα από χαρακτηρισμούς και αντιφάσεις μοιάζει περισσότερο με την ψυχανάλυση του κ. Μπαϊρακτάρη, παρά με ιατρικό άρθρο.

reality check

Οι γενικεύσεις είναι φασισμός. Έτσι δε μπορώ να πω ότι όλοι οι δημοσιογράφοι είναι κατασκευαστές ειδήσεων και απόψεων. Δε μπορώ να πω πως όλοι οι δημοσιογράφοι είναι υπάλληλοι δολοπλόκων μεγαλοεργολάβων ή εφοπλιστών και πως φροντίζουν να μη διαταραχτεί η κοινωνική ισορροπία (έστω και τεχνητή) θέτοντας έτσι εαυτούς και αλλήλους εκτός προνομίων. Δε μπορώ να πω ότι ακόμα και οι κρατικοί λειτουργοί αδιαφορούν για το κοινό συμφέρον εξυπηρετώντας τις πελατειακές τους σχέσεις υπό την εχεμύθεια των δημοσιογράφων. Σε γενικές πάντα γραμμές, δε μπορώ να πω ότι οι δημοσιογράφοι μεταλλάχτηκαν σε όργανα χειραγώγησης και εξυπηρέτησης συμφερόντων. Μπορώ να πω όμως ότι τέτοιοι κακοί δημοσιογράφοι είναι πολλοί. Είναι τόσοι όσοι αρκούν: για να παρασύρουν μια κοινωνία υπό την εξουσία ανάξιων, να συμβάλουν στην εκμετάλλευση πολιτών, να αποκρύψουν την αλήθεια διευκολύνοντας την απορρόφηση των πόρων από λίγους σε βάρος των πολλών.

Σε εκείνους τους κακούς λοιπόν δημοσιογράφους πρέπει να ψάξουμε το “μαύρο” (όπως είναι της μόδας να λέγεται) της ΕΡΤ. Ένα “μαύρο” που υπήρχε χρόνια πριν, στην πληροφόρησή μας, στον έλεγχο των κυβερνώντων, στην αξιοκρατία, στις ίσες ευκαιρίες, στον πολιτισμό μας τελικά. Πριν το “μαύρο” τι; Αυτή είναι η ερώτηση. Πόσοι από τους πολιτικούς χρησιμοποίησαν την ΕΡΤ σαν εφαλτήριο για την αναρρίχησή τους στην πολιτική και μάλιστα δωρεάν; Πόσοι πολιτικοί διόρισαν τα συγγενικά τους πρόσωπα; Πόσοι απέκτησαν μια παράδοξη ασυλία λόγω της ιδιότητάς τους στην ΕΡΤ; Πόσοι χρησιμοποιούσαν την ΕΡΤ για προσωπικό τους όφελος; Διαρροές θεμάτων, υλικών, πληρωμές ανύπαρκτων εργατοωρών και αρκετά ακόμη θλιβερά φαινόμενα.

Γνώμη μου είναι οτι η δημοσιογραφία είναι λειτούργημα όχι επάγγελμα. Ένα κράτος λοιπόν που έχει παραδομένους λειτουργούς σε ιδιωτικά συμφέροντα, δεν έχει καμία ελπίδα για δημοκρατική διακυβέρνηση. Η πραξικοπηματική, όπως χαρακτηρίζεται από πολλούς τιμητές της ελευθερίας του λόγου, λοιπόν πράξη του κλεισίματος της ΕΡΤ, είναι αποτέλεσμα μιας μακράς διευθαρμένης πορείας και της ίδιας της ΕΡΤ. Ένα μέσο που επί τόσα χρόνια (και αρχικά χωρίς ανταγωνιστές) διαμόρφωνε πολιτικές συνειδήσεις, απολαμβάνει τώρα τους καρπούς της δουλειάς του, μαζί με το σύνολο του ελληνικού λαού. Ίσως για αρκετούς (πρώτη φορά),να είναι και ένα τεστ πραγματικότητας.

Το βαλς της δεξιάς

Πάει καιρός που οι Έλληνες, νοιώθω πως δε θέλουν να μιλούν για αριστερά και δεξιά. Τους πληγώνει ο ένας, τους ταπεινώνει ο άλλος. Μπούχτισαν όλοι αυτή την πόλωση της μεταπολιτευτικής αντιπαράθεσης. Όλοι εκτός από τους ρομαντικούς. Με νοσταλγία οι αυτοδιορισμένοι ΑΨΉΦΙΣΤΟΙ υπουργοί νοιώθουν ότι θα χαθούν χωρίς να αφήσουν το ίχνος τους στην ιστορία. Δε θα ξαναβγεί άλλος Παπαδόπουλος, άλλος Πατακός! Το ξέρουν μα το ποθούν. Μη μπορώντας (νομίζω) να βγάλουν τα τανκς, να τα πατήσουν κάτω τα σκουλήκια σαν τον παλιό καλό καιρό, εξαντλούν την υπομονή όλων, με την βάρβαρη εφαρμογή του νόμου. Ο νόμος φτιάχτηκε όμως για να βοηθάει τον πολίτη, όχι να του ανοίγει το λάκο. Άραγε αυτό το πιστεύει ο κ. Δένδιας; Χαρακτηρίζει επικίνδυνους τρομοκράτες και εγκληματίες ανθρώπους που η κυβέρνησή του, τους έχει φτάσει σε αυτό το σημείο. Η επανάσταση όμως (όχι της 21ης απριλίου φυσικά) δεν προβλέπεται από το νόμο κ. Υπουργέ της μειοψηφίας. Ο επαναστάτης δεν είναι εγκληματίας. Και φυσικά όταν το πράγμα πάει ώς εκεί, είναι πολιτικό. Για τον ξεσηκωμό της Ιερισσού, δε φταίει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε οι κάτοικοι. Φταίει η κυβέρνησή σας. Δεν σας αντέχουν άλλο. Αυτός ο “χορός” του δεξιά-αριστερά, αυτό το Βάλς, σας βρίσκει χωρίς ταίρι. Δεν έχετε απέναντι τον ΣΥΡΙΖΑ, έχετε την κοινωνία που εξοντώνετε.

Η τύφλωση της δικαιοσύνης

Πάντα αναρωτιόμουνα για τον τρόπο που δρα ένας εισαγγελέας.

Σε μια κοινωνία σας αυτή, γεμάτη διαπλοκή και ανομία, πως μπορεί να λειτουργεί ένας εισαγγελέας προς το κοινό όφελος; Είναι η “τσιμπίδα” της δικαιοσύνης σε θέση να διαχωρίσει τους ενεργούς πολίτες από τους απατεώνες; Είναι σε θέση να δρα με ηθική που εμπνέει στους πολίτες την νομιμότητα;

Αναρωτιέμαι γιατί είναι πολλές οι περιπτώσεις “ευαίσθητων” πολιτών, που παρασύρουν τους εισαγγελείς να ταλαιπωρούν πολίτες χωρίς λόγο, για να εξυπηρετήσουν οι πρώτοι τους δόλιους σκοπούς τους.

Δεδομένης της κρίσης, ο πάσχων αυτής μπορεί εύκολα να δρα υπό την απειλή μιας μήνυσης. Τα πράγματα αποκτούν μεγαλύτερες διαστάσεις όταν εμπλέκονται συγκρουόμενα συμφέροντα. Από αυτό το σημείο ξεκινά ο κάθε μικρός ή μεγάλος απατεώνας να χρησιμοποιεί τη δικαιοσύνη προς όφελός του. Σε μία αγορά που το αγοραστικό κοινό μειώνεται, κάποιοι προσπαθούν να εξοντώσουν τους ανταγωνιστές τους, στρέφοντας την δικαιοσύνη εναντίων τους. Ακόμα και αν δεν καταδικαστεί ο κατηγορούμενος, η ζημιά που θα προκαλέσει προσωπικά ή στην επιχείρησή του μια καταγγελία είναι πολλές φορές αρκετή. Είναι όμως αρκετή μια αθωωτική δικαστική απόφαση;

Πρόσφατα άκουσα μια ιστορία μιας μαίας στη Θεσσαλονίκη, που έκανε μήνυση σε 70 άτομα που γέννησαν στο σπίτι τους, για μόλυνση του περιβάλλοντος! Δεν είναι τουλάχιστον προφανές σε αυτή την περίπτωση, ότι η μαία στρέφει την δικαιοσύνη εναντίων πολιτών για να ευνοηθεί η ίδια (ή τα συμφέροντα που εξυπηρετεί) επαγγελματικά; Άραγε θα αποζημιώσει κανείς όλα αυτά τα άτομα που σέρνονται στα δικαστήρια, επειδή έγιναν γονείς; Άραγε θα αποτελεί φόβητρο για όσους θα ήθελαν να γεννήσουν στο σπίτι η υπόθεση αυτή; (αναγκαστικά παίρνει διαστάσεις μια υπόθεση που αφορά 70 άτομα). Αυτό είναι ένα μικρό χαρακτηριστικό παράδειγμα.

Πόσοι “δημοσιογράφοι” εκβίαζαν με διαπόμπευση επιχειρηματίες και πολιτικούς (ένοχους ή μη) για να εξαγοράζουν οι δεύτεροι τη σιωπή τους; Πόσοι επίορκοι: εφοριακοί, δημοτικοί υπάλληλοι; Μέσα σε όλο αυτό το “σαφάρι” με όπλο τον νόμο, ο εισαγγελέας τι κάνει; Πως ο άνθρωπος αυτός, που δεν έχει μεζούρα* ή καψούρα*, μπορεί να είναι δίκαιος; Πολλές φορές αναρωτιέμαι βλέποντας εξόφθαλμα παράνομες ενέργειες, “μα που είναι ο εισαγγελέας”; Όμως σε μια ψύχραιμη ανάλυση, τη λύση δε μπορεί να τη δώσει ούτε ο Judge dread.

Σε μια χρεοκοπημένη κοινωνία πια, που αξίες και ιδανικά δεν υπάρχουν (δε ξέρω να υπήρξαν ποτέ), που η “πρόοδος” εξαρτάται από την εξουσία και τη βία, όπου ο κάθε εγκληματίας μπορεί να γίνει βουλευτής και το αντίστροφο, ίσως τελικά η δικαιοσύνη να μην είναι τυφλή όπως λένε. Ίσως να μην την έχουν στραβώσει κάποιοι για να μη βλέπει τις παρανομίες τους. Ίσως απλά να κλείνει τα μάτια της για να μη βλέπει τα χάλια μας.

* Newsbeast.gr | ΚΟΙΝΩΝΙΑ : Ποιος είναι ο Ευάγγελος Καλούσης

*Γεια σου κυρ Εισαγγελέα part 2: Ξανά μαζί Χειλουδάκη ... - Cosmo.gr

Πόσο κοστολογείται μια ανθρώπινη ζωή

Αναρωτιέμαι αν είναι ρομαντική μια άποψη που προφυλάσσει από την απώλεια μια ανθρώπινη ζωή, εις αντάλλαγμα της “ανάπτυξης”. Το φυσικό περιβάλλον, (μέρος του οποίου είμαστε και εμείς) υποβαθμίζεται συνεχώς, διευρύνοντας τα όρια ανοχής της ρύπανσης. Το έδαφος, το υπέδαφος, τα νερά, η ατμόσφαιρα, η ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία, η ραδιενέργεια, όλων των ειδών τα όρια, έχουν ξεπεραστεί. Όχι μόνο η υγεία, αλλά η επιβίωση πλέον δεν είναι αρκετή για να επιτρέψει κάμψη στους δείκτες ανάπτυξης. Φυσικά η κουβέντα αυτή έχει νόημα για τις “προηγμένες” χώρες. Δεν είναι δυνατόν να γίνει περιορισμός τις σπατάλης ενέργειας στο Las Vegas κι ας μην έχουν πρόσβαση στην ενέργεια οι άνθρωποι του 3ου κόσμου. Φυσικά είναι πλέον ευαισθητοποιημένοι οι νέοι άνθρωποι στις χώρες αυτές. Πετάνε στα σκουπίδια τις παλιές τεχνολογίες, για να αποκτήσουν άλλες, φιλικότερες στο περιβάλλον! Οι προηγμένες χώρες ταράζουν στα πρόστιμα τις φτωχές χώρες, αφού πρώτα τους έχουν πουλήσει τις ξεπερασμένες τεχνολογίες, για τους ρύπους που παράγουν. Και μετά τους δίνουν δάνεια για να ξεπληρώσουν τα πρόστιμα, και μετά δάνεια για να ξεπληρώσουν τα τοκοχρεολύσια και πάει λέγοντας.

Ποιος όμως ορίζει την αξία της ανθρώπινης ζωής;

Η αξία ενός Αμερικανού για παράδειγμα είναι η ίδια με αυτή ενός Ινδού; Πόσοι Κινέζοι αξίζουν τη ζωή ενός Γάλλου; Πόσοι χρεοκοπημένοι νοτιοευρωπαίοι αντιστοιχούν στην ευημερία των βορειοευρωπαίων; Ο προβληματισμός μου προχωρά και σε ταξικά επίπεδα, όχι μόνο εθνικά. Πόσοι ανθρακωρύχοι, αρκούν για να λειτουργήσει ένα καζίνο. Πόσοι εργάτες καρκινοπαθείς αξίζουν ένα χρηματιστή; Πόσοι ναύτες, ένα εφοπλιστή; Πώς η αξία μιας ζωής υπολογίζεται; Πώς κοστολογείται;

Ζούμε την εποχή της καπιταλιστικής τρομοκρατίας. Στην ουσία δηλαδή, άνθρωποι που είναι βέβαιοι για την ανωτερότητά τους, αφαιρούν τους πόρους από όσους μπορούν και με όποιο τρόπο μπορούν προκειμένου να συνεχιστεί η κερδοφόρα τους διαβίωση. Όσοι διαφωνούν χαρακτηρίζονται και έπειτα αντιμετωπίζονται, ανάλογα. Όσοι εξοργίζονται από την κτηνώδη αυτή εκμετάλλευσή, είναι τρομοκράτες. Όσοι διαφωνούν σιωπηλά ανερχόμενοι, είναι συντηρητικοί, κι όσοι ορμάνε στο ψαχνό κι όποιον πάρει ο χάρος, είναι οι εκσυγχρονιστές. Υπάρχουν και αυτοί που τονίζουν τις συνέπειες της εκμετάλλευσης στο οικοσύστημα. Οι οικολόγοι.

Αναρωτιέμαι τι θα γίνει όμως αν ΌΛΟΙ οι κάτοικοι αυτού του πλανήτη, θελήσουν να εκσυγχρονιστούν

Στρωμένο χαλί

“Έστρωσε το χαλί” ο ευτραφής πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Παπανδρέου, με την περιβόητη δήλωση “μαζί τα φάγαμε”, σε κάτι γιάπηδες, κυβερνοχασάπιδες τύπου economist, που μετέφεραν αμέσως τα δάνεια - χρέη των τραπεζών στους πολίτες. Όπως δε μας είπε ποτέ ο Πάγκαλος πως τεκμηριώνει μια άποψη- μομφή για όλους τους Έλληνες, έτσι δε μας τεκμηρίωσαν και οι οικονομικοί “φωστήρες” πώς υπολόγισαν (εκτός από μια απλή διαίρεση) πως χρωστά κανείς χωρίς να δανειστεί. Όπως δεν έφαγε κανείς πέραν των κυβερνώντων, έτσι ακριβώς και δεν δανείστηκε κανείς. Υποθέτω πως θα καταλάβαινε κάποιος ότι έφαγε 21.657 ευρώ ή πόσο μάλλον ότι τα δανείστηκε. Η αθλιότητα όμως τέτοιου τύπου ατόμων, τους επιτρέπει να μεταφέρουν τις ευθύνες τους στο σύνολο και να παρουσιάζουν δολίως σαν οφειλέτες τους πολίτες αντί των τραπεζών αντίστοιχα

Δε ξέρω αν αυτός είναι ο νέος εκσυγχρονιστικός τρόπος της ευρωζώνης που μας φόρτωσε ο Σημίτης. Ξέρω ότι το γελοίο αυτό πείραμα της ΟΝΕ πρέπει να τελειώνει πριν εξολοθρεύσει τους Έλληνες, τους Ιρλανδούς, τους Κυπρίους και Πορτογάλους πολίτες. Η αισχρή τοκογλυφική πολιτική των δανειστών, φανερώνει τις προθέσεις τους και δικαιώνει ιστορικά όσους ποτέ δεν πίστεψαν στην ευρωπαϊκή ένωση. Αυτή η ένωση-παρωδία εξ αρχής αποσκοπούσε στην πλουτοπαραγωγική αφαίμαξη των αδυνάτων, χωρίς Ράιχ αυτή τη φορά.

Ο Σημίτης ευτυχής σηκώνει τα πρώτα euro υπό τις επιδοκιμασίες του Παπαδήμου.

δυο αιώνες ελλήνων πολιτικών

Όσο περνάει ο καιρός, τόσο περισσότερο την εποχή της κρίσης, έρχονται στιχάκια του Πανούση στο μυαλό μου. Τελικά δεν ήταν και τόσο τσαρλατάνος ο καλλιτέχνης αυτός. Μέσα από τα πολλά λόγια, τα εύθυμα, τα πένθιμα, μπορεί να δει κανείς αν θέλει μια πολιτική σκέψη δίκαιη, περισσότερο “δημοκρατική” από αυτές των πολιτικών ηγετών μας. Εχτές το βράδυ άκουσα τον ίδιο καλλιτέχνη, στο 3ο πρόγραμμα της ελληνικής ραδιοφωνίας, να διαβάζει αποσπάσματα των απομνημονευμάτων του Μακρυγιάννη. Μου φάνηκε ότι τα έγραψε τώρα στις μέρες μας. Ότι μιλούσε για τον Παπανδρέου, τον Καραμανλή, την τριανδρία των τροϊκανών, τους τραγικούς νομοθέτες του σήμερα. Διαχρονικά τα θέματα της διαφθοράς, της διαπλοκής, του φασισμού, της βίας, της υπονόμευσης... Δυο αιώνες κοντά και τα ελαττώματα των πολιτικών μένουν τα ίδια. Ιδιοτέλεια. Στην Ελλάδα μάλλον οι ξενόφερτοι ή ξενοθρεμένοι ηγέτες ήταν πεπεισμένοι πως δεν αξίζει να προοδεύει μια κοινωνία. Δεν αξίζει να γίνουν υποδομές που να εκπολιτίσουν τα παιδιά τους. Δεν αξίζει να προλάβουμε τις συμφορές. Αξίζει μόνο να ριτορεύουμε πάνω από τάφους αθώων. Να τρέφουμε τους υποτακτικούς με υποσχέσεις, συμβολισμούς, να τους πείθουμε για την αναγκαιότητα της ύπαρξης μιας άρχουσας τάξης υπεράνω πάντων και όλων.

Βοήθεια η ΝΔ κάνει λιτές δηλώσεις

Παθαίνω κρίση, παθαίνω κρίση έχουμε πρωθυπουργό τον πρώην γκόμενο της Βίσση!
Καλύτερα να βάζανε ατάκες απο τα στρουμφάκια, παρά να κάνουν λιτές διλώσεις.
«Ο κ. Τσίπρας βλέποντας την πραγματικότητα να κάνει όλο και πιο προφανείς τις ανοησίες που λέει, προσπαθεί ο ίδιος να τις καλύψει με μεγαλύτερες». Συγνώμη αλλά ένα ολόκληρο επιτελείο του Σαμαρά αυτό βρήκε να συντάξει; Είναι ελληνικά αυτά; Είναι επίπεδο αυτό; Ας έλεγαν καλύτερα Αλέξη αμα λές τέτοια θα το πώ στην κυρία (Μέρκελ)! και ένα εθνικοπατριωτικό ποιματάκι ένεκα των ημερών
Ως πότε βρε γομάρια
θα τρώτε τα λεφτά
μονάχοι σα τομάρια
κι ας είναι δανικά

Σπηλιές να κατοικειτε
να τρώγετε σκατά
να πα να γ.....τε
λαμόγια του κερατά
(δε ξέρετε και Ελληνικά)
Στο Boston Αντωνάκη σας μάθανε τέτοιο πολιτικό λόγο;
ΟΥΣΤ