το εβγάλαν στο κλαράκι
κάτι μέντορες εμπόροι
που είναι αισχροί και λουφαδόροι.
Έμαθε να κελαηδάει
και τους σπόρους να μασάει
έμαθε να λέει ποίημα
για να ρέει και το χρήμα.
Κι όλα δούλευαν ρολόι
κι όλο σήκωνε το μπόι
απ το πράσινο κλαράκι
είχε θεά το κλουβάκι
Έτσι ανέβηκε σκαλάκια
έφυγε κι απ' τα κλαράκια
κι όλα τα άλλα τα πουλάκια
τα έβλεπε σαν μυρμηγκάκια.
Μα δεν έβλεπε που πάει
ότι το παρατραβάει
κι ότι οι πολλές φιγούρες
κακές φέρνουνε σκοτούρες
Ήθελε να γίνει αντάρτης
μα τον πρόδωσε ο χάρτης.
Μια μέρα δίχως νέα
τον περίμεναν λαθραία
κάτι τύποι με στολίδια
και το γέμισαν μολύβια.
Κι έτσι όλες οι κηφήνες
που είναι πίσω απ' τις κουρτίνες
θα τη βγάλουν πάλι λάδι
θα μιλάνε κάθε βράδυ
και θα στέλνουνε στον Άδη
κι όποιον τρώει το σκοτάδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου