Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Καλύτερα (πάρα πολύ) αργά παρά ποτέ.

Τα χρήματα του Δ.Ν.Τ. εισήλθαν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στο τραπεζικό σύστημα μέσω του δημοσίου.

Οι φοβερές και τρομερές αλλαγές στο δημόσιο ΔΕΝ έγιναν συντηρώντας το κράτος - “βαρέλι χωρίς πάτο”, που ρίχνουμε όλοι τους κόπους μας μέσα.

Οι αλλαγές του προεδρικού διατάγματος σχετικά με τις απολύσεις και τις αποζημιώσεις αφορούν ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ τον ιδιωτικό τομέα, αποκλείοντας έτσι τις παραγωγικές δυνάμεις από την αξιοπρεπή διαβίωση.
Η σειρά των γεγονότων από το 2000 έως τώρα καταδεικνύει ένα πρόστυχο σχέδιο της ελίτ της οικονομικής διαχείρισης, που έβαλε τη χώρα σε μια ένωση που ΠΟΤΕ δε θα μπορούσε να ανταγωνιστεί.
Επιβάρυνε με ΟΛΑ τα μέσα τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις μέχρι την εξόντωσή τούς, ενώ την ίδια στιγμή άδειασαν τα ταμεία του κράτους και χάριζαν χρέη σε κεφαλαιοκράτες οι εθνοπατέρες της εξουσίας.
Μετά από αυτή την αφαίμαξη, με τους πολίτες “ταριχευμένους”, το κράτος φροντίζει τα παιδιά του να ζουν πλουσιοπάροχα διαμορφώνοντας δύο τάξεις.
Τους έχοντες και τους μη έχοντες.
Εξόφθαλμα η χώρα παραδίνεται άνευ όρων στα τράστ που με πολύ λίγα έξοδα μέσω των “επενδύσεων” παίρνουν ΟΛΑ τα κεφάλαια πίσω αφήνοντάς τους Έλληνες υπερχρεωμένους και άνεργους.
Η ατομική αντίδραση των Ελλήνων θα έπρεπε να είναι άμεση όχι μόνο στην κυβέρνηση, αλλά και στην καταναλωτική συνείδηση, που επιτέλους είναι η ύστατη στιγμή να δημιουργηθεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια: