Στόχος του Blog αυτού ήταν να μοιραστούμε την πληροφορία που μπορεί να είναι χρήσιμη, βοηθώντας όσους ενδιαφέρονται δωρεάν πέρα από την εκβιαστική λογική της κακής δημοσιογραφίας. Οι απόψεις εδώ δεν λογοκρίνονται και δεν αγοροπωλούνται, απλώς παραθέτονται και απευθύνονται σε ελεύθερους ανθρώπους.
Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2009
Έχουμε γίνει αηδία
Ψάχνω απεγνωσμένα μέσα στα ειδησεογραφικά νέα για κάτι που να δίνει ελπίδα. Κάτι που να διαγράφει μια κατεύθυνση στο μαύρο ορίζοντα που καπνίζει. Αναρωτιέμαι εάν έχει μεταβληθεί η ελληνική κοινωνία σε κοινωνία ηλιθίων ή αν τα μέσα ενημέρωσης επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους γύρο από αυτούς. Με άκομψο τρόπο πολιτικοί, δημοσιογράφοι και παρακρατικοί, σπέρνουν φόβο απειλές και βία προκαλώντας αστάθεια, σε μια ύστατη προσπάθεια να πείσουν για την αναγκαιότητα τους και να πετύχουν τους στόχους τους ο καθένας χωριστά. Το μήνυμα που εκπέμπουν οι δέκτες των τηλεοράσεων είναι: άχρηστα όντα εξαρτάτε το βολικό σας αστικό λήθαργο από το σύστημα διακυβέρνησης, οπότε υπακούστε σε ότι σας λέμε. Δούλευε πλήρωνε και βγάλε το σκασμό είναι το σύνθημα της εξουσίας. Η ιστορία όμως διδάσκει πως η πατρίδα μας δεν κατέκτησε ποτέ όσα νομοθέτησε. Μέσα σε μια γενικευμένη ανομία, οι συμβουλάτορες και οι κατήγοροι μετατρέπονται ταχύτατα σε κατηγορούμενους και το αντίστροφο. Η νομιμότητα έχει γίνει μια μπλόφα. Αρετή πλέον είναι μόνο ο τρόπος να πλουτίζει κανείς, όπως μπορεί. Αηδία σκέτη
Τετάρτη 25 Φεβρουαρίου 2009
Νικήτα δε μας τα λες καλά
Είμαι βέρος Θεσσαλονικιός. Γεννήθηκα και μεγάλωσα δίπλα στο θέατρο δάσους.
Έχω επαφή με τους θεατράνθρωπους, έχω επαφή με την αγωνία και το πάθος τους. Σέβομαι τη δύσκολη αυτή δουλειά του ηθοποιού που μπορεί να υπάρξει σωτήρια για τον θεατή και ολέθρια για τον καλλιτέχνη. Ειδικά στις μέρες μας η απόφαση ενός νέου ανθρώπου να ασχοληθεί με το θέατρο είναι ηρωική, ειδικά εάν ο νέος αυτός άνθρωπος δεν έρχεται από «μεγάλο τζάκι ». Γνώμη μου λοιπόν είναι πως τουλάχιστον τα κρατικά θέατρα οφείλουν να δίνουν όση βοήθεια μπορούν σε νέους και καλούς δημιουργούς. Ενοχλούμε δηλαδή όταν μαθαίνω ότι το ρόλο του βασιλιά ληρ τον παίρνει ο διευθυντής του θεάτρου. Παίρνει ήδη αρκετά χρήματα για να ζήσει, οπότε μπορούσε να παραχωρήσει τη θέση του σε έναν νεότερο άνεργο συνάδελφό του. Έπρεπε να οριοθετήσει ο συμπαθής κύριος Τσακίρογλου τη ματαιοδοξία του και από στοιχειώδη λεπτότητα να απέχει από τη διανομή των ρόλων. Άλλωστε, όπως και ο ίδιος δηλώνει δημοσίως, έχει ήδη πολύ δουλειά να κάνει.
Έχω επαφή με τους θεατράνθρωπους, έχω επαφή με την αγωνία και το πάθος τους. Σέβομαι τη δύσκολη αυτή δουλειά του ηθοποιού που μπορεί να υπάρξει σωτήρια για τον θεατή και ολέθρια για τον καλλιτέχνη. Ειδικά στις μέρες μας η απόφαση ενός νέου ανθρώπου να ασχοληθεί με το θέατρο είναι ηρωική, ειδικά εάν ο νέος αυτός άνθρωπος δεν έρχεται από «μεγάλο τζάκι ». Γνώμη μου λοιπόν είναι πως τουλάχιστον τα κρατικά θέατρα οφείλουν να δίνουν όση βοήθεια μπορούν σε νέους και καλούς δημιουργούς. Ενοχλούμε δηλαδή όταν μαθαίνω ότι το ρόλο του βασιλιά ληρ τον παίρνει ο διευθυντής του θεάτρου. Παίρνει ήδη αρκετά χρήματα για να ζήσει, οπότε μπορούσε να παραχωρήσει τη θέση του σε έναν νεότερο άνεργο συνάδελφό του. Έπρεπε να οριοθετήσει ο συμπαθής κύριος Τσακίρογλου τη ματαιοδοξία του και από στοιχειώδη λεπτότητα να απέχει από τη διανομή των ρόλων. Άλλωστε, όπως και ο ίδιος δηλώνει δημοσίως, έχει ήδη πολύ δουλειά να κάνει.
Ώρα για ύπνο
Ο χρόνος τρέχει ασταμάτητα. Χωρίς να έχουμε επίγνωση, τρέχουμε και εμείς μαζί του, όχι όμως ασταμάτητα. Ο νούς μας μπορεί να φτάσει παντού, η ύπαρξή μας όμως κάποτε σταματάει. Εκεί, λίγο πριν σταματήσουν για τον καθένα μας τα δευτερόλεπτα να μετρούν, καραδοκούν αμείλικτα τα ερωτήματα. Είμαι ευτυχισμένος; Ξέρουν αυτοί που θέλω να το ξέρουν ότι τους αγαπώ; Ήμουν καλός άνθρωπος; Τι αφήνω πίσω; Φυσικά και υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι που δε τους νοιάζει η φιλοσοφία. Μέχρι εδώ κατέληξα σε μια θεωρία . Ο κόπος δίνει ταλέντα στον άνθρωπο. Το ταλέντο δίνει ποιότητα σε αυτό που κάνει. Η ποιότητα δίνει ικανοποίηση στους εμπλεκομένους. Αν είναι λοιπόν κάτι που αξίζει στη ζωή είναι τέχνη. Είναι η αποτύπωση της ζωής μας μέσα στις ίδιες μας τις πράξεις. Και ακριβώς την ώρα που συναντάς τη μοναξιά για να πάτε παρέα παρακάτω στο δρόμο της διανόησης, σκίζει τον αέρα μια ενθύμηση: ειναι ώρα για ύπνο
Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2009
Αρχηγέ, μας καταλάβανε* (κατά το στρατηγέ μας καταλάβανε)
Τα «έχωσε» στην κυβέρνηση η κομισιόν:
- Δημοσιονομική εξυγίανση
- Ελλείμματα ισοζυγίου
- Αναμόρφωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού
- Σύνταξη προϋπολογισμού με πιο μακροπρόθεσμη προοπτική
- Έλεγχο και τη βελτίωση των πρωτογενών δαπανών
- Διασφάλιση των συντάξεων -λόγω γήρανσης του πληθυσμού
Ενώ καλούσε ο Καραμανλής πριν έξι χρόνια την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να παραδεχτεί πως το «Δημόσιο» είναι ο μεγάλος ασθενής, έξη χρόνια μετά η έκθεση της κομισιόν πληροφορεί τον πρωθυπουργό πως ο ασθενής πεθαίνει. Αποκόβοντας της πηγές των εσόδων προς το δημόσιο και συνεχίζοντας τις κομματικές (και άχρηστες) πλεονάζουσες προσλήψεις ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας αυξάνει τους φόρους και το δανεισμό.
Οι εκλογές κύριε Καραμανλή δεν είναι πλέον λύση, είναι η έξοδος κινδύνου την ώρα της κατάρρευσης.
*Η Κομισιόν παρατηρεί ακόμη ότι η Ελλάδα είχε υπερβολικό έλλειμμα και το 2007, όταν δεν υπήρχε η σημερινή κρίση
- Δημοσιονομική εξυγίανση
- Ελλείμματα ισοζυγίου
- Αναμόρφωση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού
- Σύνταξη προϋπολογισμού με πιο μακροπρόθεσμη προοπτική
- Έλεγχο και τη βελτίωση των πρωτογενών δαπανών
- Διασφάλιση των συντάξεων -λόγω γήρανσης του πληθυσμού
Ενώ καλούσε ο Καραμανλής πριν έξι χρόνια την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ να παραδεχτεί πως το «Δημόσιο» είναι ο μεγάλος ασθενής, έξη χρόνια μετά η έκθεση της κομισιόν πληροφορεί τον πρωθυπουργό πως ο ασθενής πεθαίνει. Αποκόβοντας της πηγές των εσόδων προς το δημόσιο και συνεχίζοντας τις κομματικές (και άχρηστες) πλεονάζουσες προσλήψεις ο αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας αυξάνει τους φόρους και το δανεισμό.
Οι εκλογές κύριε Καραμανλή δεν είναι πλέον λύση, είναι η έξοδος κινδύνου την ώρα της κατάρρευσης.
*Η Κομισιόν παρατηρεί ακόμη ότι η Ελλάδα είχε υπερβολικό έλλειμμα και το 2007, όταν δεν υπήρχε η σημερινή κρίση
Ούστ από δω παλιοMonsanto
Η αμερικάνικη εταιρία Monsanto, αφού κατάστρεψε την Αφρικανική γεωργία, επιχειρεί ξανά να κάνει άνοιγμα στη χώρα μας. «Έπεισαν» οι αμερικανοί τους ειδικούς επιστήμονες της κομισιόν ότι το mon810 (γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι ) είναι ασφαλές, απέτυχαν να πείσουν την Ελλάδα και τη Γαλλία όμως να άρει την απαγόρευση της καλλιέργειάς του.
Πέρα από την αμφίβολη διατροφική του ασφάλεια, το μεταλλαγμένο αυτό καλαμπόκι οδηγεί σε σχέση εξάρτησης τους αγρότες έναντι της εν λόγω εταιρίας, αφού δε μπορούν να κρατήσουν σπόρο για την επόμενη σπορά και θα πρέπει να αγοράσουν ξανά. Το πολλά υποσχόμενο προϊόν οδηγεί και στην «εξάντληση» του χωραφιού, μιας και ενδείκνυται για εντατική καλλιέργεια Yankees go home.
Πέρα από την αμφίβολη διατροφική του ασφάλεια, το μεταλλαγμένο αυτό καλαμπόκι οδηγεί σε σχέση εξάρτησης τους αγρότες έναντι της εν λόγω εταιρίας, αφού δε μπορούν να κρατήσουν σπόρο για την επόμενη σπορά και θα πρέπει να αγοράσουν ξανά. Το πολλά υποσχόμενο προϊόν οδηγεί και στην «εξάντληση» του χωραφιού, μιας και ενδείκνυται για εντατική καλλιέργεια Yankees go home.
Bon appetite
Ανιχνεύθηκε νικέλιο σε καρότο σε συγκέντρωση της τάξης των 663 μικρογραμμαρίων ανά κιλό (όταν στη διεθνή βιβλιογραφία δεν έχει βρεθεί τιμή μεγαλύτερη των 160 μικρογραμμαρίων). Αλλά και σε κρεμμύδι με τιμές 574, με την ανώτατη τιμή διεθνώς να μην ξεπερνά τα 420 μικρογραμμάρια. Επιπλέον σε καρότο ανιχνεύθηκε και χρώμιο σε επίπεδα 95 μικρογραμμαρίων ανά κιλό, με την ουσία να μην έχει ξεπεράσει ποτέ την τιμή των 8 μικρογραμμαρίων, σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία.
Τα αποτελέσματα της μελέτης βρίσκονται σε πλήρη σύμπνοια με παλαιότερη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου στα νερά του Ασωπού. Σημειώνεται ότι στη λεκάνη του ποταμού οι καλλιεργούμενες εκτάσεις ανέρχονται σε 351.400 στρέμματα
Τα αποτελέσματα της μελέτης βρίσκονται σε πλήρη σύμπνοια με παλαιότερη του Γεωπονικού Πανεπιστημίου στα νερά του Ασωπού. Σημειώνεται ότι στη λεκάνη του ποταμού οι καλλιεργούμενες εκτάσεις ανέρχονται σε 351.400 στρέμματα
Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2009
Έχει και χειροτέρα
Θυμάμαι τους παλαιότερους στο άκουσμα μιας απροσδόκητα κακής είδησης να μονολογούν «μη χειροτέρα». Μετά τον καταιγισμό των τραγικών ειδήσεων τον τελευταίο χρόνο, οι πολίτες αποσβολωμένοι παρακολουθούν με απάθεια περιμένοντας τη νέα κατραπακιά, χωρίς να ξέρουν από που θα τους έρθει. «Αλήθεια έχει και χειρότερα;» μοιάζουν να σκέφτονται, ενώ τους κατακλύζει κατάθλιψη.
Αυτή η ανίκανη κυβέρνηση στο μέλλον θα αποδειχτεί ότι με την «μαφιόζικη» διακυβέρνησή της κατάφερε μέσα σε πέντε χρόνια να γίνει πιο επιζήμια και από το μεγάλο φαγοπότι της εικοσαετίας του ΠΑΣΟΚ. Η Ελλάδα δικαίως αποκαλείτε από τους ευρωπαίους η πατρίδα της απάτης. Σε όλη της την ιστορία η σύγχρονη η Ελλάδα παράγει χρέη, σκάνδαλα, ατιμωρησία και αναξιοκρατία, υπό την επικράτηση της κοσμοθεωρίας του «τομαρισμού». Χρόνια τώρα η σχέση εργαζόμενου και χαραμοφάι ήταν 8-1, καμουφλαρισμένη με παραδοσιακές δοξασίες και ηθικοπλαστικές φιλοσοφίες. Αφού λοιπόν και ο ένας εργαζόμενος πήρε χαμπάρι πως τον εκμεταλλεύονται 8 λαμόγια, δουλεύει και ανάλογα. Το αποτέλεσμα είναι ανεπάγγελτοι ηγέτες σε αδιάφορους πολίτες. Μια κοινωνία που συνεχώς μεταβάλει τους κανόνες τις μεταθέτοντας την ατομική ανεπάρκεια στους θεσμούς. Ποιόν κοροϊδεύουμε όμως; η κοινωνική πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της συνολικής δράσης. Πιστεύουμε ακόμα πως με την πορεία μας μπορούμε να τα καταφέρουμε; Εγώ δε το πιστεύω. Η επαναφορά της δημοκρατίας στην ενεργό δράση ξεκινά από εμάς. Το σιχαμερό αποτέλεσμα των τελευταίων 60 χρόνων είναι ένα άχρηστο αδηφάγο σύστημα που εξυπηρετεί ελάχιστους κεφαλαιοκράτες. Η λύση είναι η αποδόμησή του και η φυγή των αστών στην ύπαιθρο με χρήση καθαρών πηγών ενέργειας και η αναδημιουργία υγειών κοινωνικών σχέσεων. Ότι έπρεπε να γίνει εν ολίγοις μετά το 2ο παγκόσμιο πολεμο
Αυτή η ανίκανη κυβέρνηση στο μέλλον θα αποδειχτεί ότι με την «μαφιόζικη» διακυβέρνησή της κατάφερε μέσα σε πέντε χρόνια να γίνει πιο επιζήμια και από το μεγάλο φαγοπότι της εικοσαετίας του ΠΑΣΟΚ. Η Ελλάδα δικαίως αποκαλείτε από τους ευρωπαίους η πατρίδα της απάτης. Σε όλη της την ιστορία η σύγχρονη η Ελλάδα παράγει χρέη, σκάνδαλα, ατιμωρησία και αναξιοκρατία, υπό την επικράτηση της κοσμοθεωρίας του «τομαρισμού». Χρόνια τώρα η σχέση εργαζόμενου και χαραμοφάι ήταν 8-1, καμουφλαρισμένη με παραδοσιακές δοξασίες και ηθικοπλαστικές φιλοσοφίες. Αφού λοιπόν και ο ένας εργαζόμενος πήρε χαμπάρι πως τον εκμεταλλεύονται 8 λαμόγια, δουλεύει και ανάλογα. Το αποτέλεσμα είναι ανεπάγγελτοι ηγέτες σε αδιάφορους πολίτες. Μια κοινωνία που συνεχώς μεταβάλει τους κανόνες τις μεταθέτοντας την ατομική ανεπάρκεια στους θεσμούς. Ποιόν κοροϊδεύουμε όμως; η κοινωνική πραγματικότητα είναι το αποτέλεσμα της συνολικής δράσης. Πιστεύουμε ακόμα πως με την πορεία μας μπορούμε να τα καταφέρουμε; Εγώ δε το πιστεύω. Η επαναφορά της δημοκρατίας στην ενεργό δράση ξεκινά από εμάς. Το σιχαμερό αποτέλεσμα των τελευταίων 60 χρόνων είναι ένα άχρηστο αδηφάγο σύστημα που εξυπηρετεί ελάχιστους κεφαλαιοκράτες. Η λύση είναι η αποδόμησή του και η φυγή των αστών στην ύπαιθρο με χρήση καθαρών πηγών ενέργειας και η αναδημιουργία υγειών κοινωνικών σχέσεων. Ότι έπρεπε να γίνει εν ολίγοις μετά το 2ο παγκόσμιο πολεμο
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)